ارتودنسی دندانعلمی است که به درمان ناهنجاری دندان ها و استخوان های فک می پردازد. معمولا در میان مردم به عنوان بریس شناخته می شود، اما در واقع دستگاه های زیادی در درمان ارتودنسی استفاده می شود. ممکن است گاهی اوقات حتی با انجام تمرینات بسیار ساده بلع یا زبان از به وجود امدن برخی اختلالات پیشگیری کرد و یا آن را اصلاح کرد. به همین دلیل، ارتودنسی دندان به پیشگیری، درمان دندانی و اسکلتی، اختلالات عملکردی یا تشریحی، در ناحیه سر و گردن کمک می کند. این درمان باید توسط متخصص ارتودنسی انجام شود.
متخصص ارتودنسی کیست؟
بعد از گذشت 5 سال دوره های آموزش دندانپزشکی، برای دوره های تخصصی باید 4 تا 6 سال دوره آموزشی تخصصی در بیمارستان های دانشگاهی، مجهز به انجام درمان در این زمینه را طی کنید. برای کسب تجربه در این زمینه نیاز دوره های بلند مدت است و نمی توان در دوره های کوتاه به تخصص رسید.
متخصص ارتودنسی می‌تواند روند ارتودنسی را از ابتدا تا انتها برنامه‌ریزی کند و همچنین درمان های پیچیده مانند پروتز و ایمپلنت دندان را که باید قبل و بعد از ارتودنسی انجام شود، را تشخیص دهد.
در درمان‌های جراحی ارتوگناتیک که شامل درمان‌های اختلالات اسکلتی می‌شود، متخصص ارتودنسی باید بررسی های لازم جراحی را شکل دهد و مطمئن شود که جراحی مطابق با موفقیت انجام می‌شود. درمان های دیگری مانند افراد مبتلا به شکاف لب و کام یا سندرمی که باعث بدشکلی صورت می شود نیز می تواند با ارتودنسی رفع شود.
مشکلات اسکلتی و دندانی در کودکان ممکن است نیاز به پیگیری طولانی مدت داشته باشد. ناحیه سر و گردن که از 4-3 سالگی شروع به شکل گیری می کند تا 16-17 سالگی قابل تغییر است. با در نظر گرفتن این موارد، دشواری اصلی ارتودنسی دندان این است که نیاز به پیگیری های طولانی مدت و حتی گاهی تا 10 سال دارد. از این منظر، متخصص ارتودنسی باید آموزش ببیند تا از یک پنجره بسیار عریض به درمان نگاه کند.
درمان ارتودنسی چیست؟
اصلاح اختلالات دندانی و اسکلتی در دندان‌ها و فک‌های ما را درمان ارتودنسی می‌گویند و در بین مردم درمان بریس می‌گویند. اگرچه اکثر مردم فکر می کنند که ارتودنتیست ها فقط دندان های کج را اصلاح می کنند، در واقع استخوان های فک، حتی استخوان هایی که سر ما را تشکیل می دهند و عضلات سر و گردن مورد توجه ارتودنتیست هستند. روش های مختلفی برای اصلاح شلوغی دندان وجود دارد. متداول ترین روش بریس های فلزی است که تقریبا همه آن را می شناسند. بریس های فلزی که با چسب های مخصوص به دندان ها می چسبند با نیروهای مناسب دندان ها را صاف می کنند. برای افرادی که از ظاهر بریس‌های فلزی ناراحت هستند، بریس‌های شفاف که به آن ارتودنسی نامرئی نیز گفته می‌شود، تولید می‌شوند که با تکنولوژی بالا تولید می‌شوند. بریس های شفاف را بریس های چینی یا بریس های سفید نیز می نامند. این سیم ها ثابت هستند و نسبت به بریس های فلزی کمتر دیده می شوند. در سال‌های اخیر، اپلیکیشنی به نام درمان پلاک شفاف برای افرادی که نمی‌خواهند سیم‌های ثابت ببندند، ساخته شده است.
در درمان پلاک شفاف، پلاک‌هایی که شلوغی را اصلاح می‌کنند با استفاده از اسکن‌های دیجیتالی گرفته شده از دندان‌ها تولید می‌شوند. این پلاک ها هفته ای یکبار یا هر 10 روز یکبار تعویض می شوند و به مرور زمان دندان ها بهبود می یابند. وقتی صحبت از درمان تراز کننده شفاف می شود، اولین برندی که به ذهن می رسد اینویزیلاین است. در کنار این تکنیک ها، روش درمانی دیگری نیز وجود دارد که عموماً در کودکان اعمال می شود و در بین مردم به آن کام می گویند. این روش به طور کلی در درمان تنگی فک در دوران کودکی استفاده می شود. ارتودنتیست ها بسته به شدت اختلال در دندان ها و استخوان ها می توانند از این درمان ها به صورت جداگانه یا با هم استفاده کنند. برنامه درمان قطعی در نتیجه معاینه شکل می گیرد.
در مواردی که اختلالات اسکلتی در بزرگسالان در ساختار صورت منعکس می شود، می توان از درمان هایی به نام جراحی ارتوگناتیک شامل ارتودنسی و جراحی استفاده کرد. آی تی؛ این یک درمان بزرگسالان است. در درمان جراحی ارتوگناتیک، متخصص ارتودنسی پس از عمل، دندان‌ها را به مناسب‌ترین شکل مرتب می‌کند و برای بهینه‌سازی زیبایی صورت و طراحی لبخند، برنامه عمل را تنظیم می‌کند. جراحی ارتوگناتیک معمولا توسط جراحان فک و صورت و جراحان پلاستیک انجام می شود.
