به گزارش پایگاه خبری امیدرسان، اتفاقات منفی و مایوس کننده خیلی بیشتر از اتفاقات خوب و مثبت بر ذهن و روح ما اثر دارند. دلیل این حرف هم این است که ما اتفاقات بد همچون تصادفات، فوت یک عزیز، زیان ها و خسارات مالی و .. را خیلی واضح و شفاف به یاد می آوریم. این اتفاقات نقش مهمی در تغییر دادن رویه زندگی ما دارند. اینقدر این موضوع مهم است که حتی یک کنایه و یا یک حرف تمسخرآمیز هم تا مدت های طولانی در ذهن ما می مانند و ما آن را فراموش نمی کنیم.
نهایتا اینکه ذهن ما فرصتی برای به خاطر سپردن خبر خوب و امیدبخش و اتفاقات مثبت را ندارد. خوشبختانه یا شاید متاسفانه این توانایی انسان در برقراری رابطه در محیط و شرایط جدید یا همان سازگاری باعث می شود با اتفاقات بد و خبرهای منفی همزاد پنداری کرده و خبرهای خوب و امیدبخش پس از مدتی ازحافظه ما پاک شده و اثرات شنیدن و دیدن خبرخوب و امیدبخش را کمتر در زندگی خود ببینیم.
ده ها و شاید بسیار بیشتر از این عدد تحقیق و کار علمی در دنیا به این نکته رسیده اند که کارهای خوب و حسی که از یک روز خوب به انسان می رسد ماندگاری چندانی ندارد و آن حال خوب به روز بعد تسری پیدا نمی کند. اما داشتن یک روز بد موجب می شود فردا هم روز بدی داشته باشیم و این رویه داشتن حال و حس بد بیشتر با ما همراه باشد.
علت این امر هم این است که محققان می گویند ما انسان ها اینگونه هستیم که اتفاقات و داده های ناراحت کننده و منفی را خیلی کامل تر و سریع تر از داده های خوب در ذهن و چان خود پردازش کرده نهایتا اینکه خبرهای منفی ماندگاری بیشتری در ذهن و جسم ما خواهند داشت.
ما انسان ها به قدری به این ذائقه و گرایش به اخبار منفی عادت کرده ایم که این وضعیت هم حتی درخواب هم گریبان گیر ما می باشد و به خواب های ما که باید زمانی برای آرامش ما باشد نفوذ کرده است. دراین خصوص روانشانس آمریکایی با نام کالوین هال دست به آزمایشات و تحقیقات مفصلی زده است. او می گوید طی 40 سال هزاران خواب افراد مختلف را مورد تجزیه و تحلیل قرار داده است. او متوجه گردید که شایع ترین احساس که ما را دچار ناراحتی می کند اضطراب است. این احساس خیلی بیشتر از احساسات مثبت در وجود ما انسان ها رخ داده و تکرار می گردد.
لذا در همین ابتدا یک توصیه می کنیم که خود را در معرض اخبار خوب و امیدبخش قرار دهید. فقط کافی است روزی یک یا چند خبر از پایگاه خبری امیدرسان را بخوانید تا از اثرات اخبار منفی در امان بمانید.
این رسانهها هستند که میتوانند با شکافتن مسائل و مشکلات و موضوعات مبتلابه جامعه ضمن نقد و به چالش کشیدن آنها راهکار و راه حل ارائه دهند. این رسانه است که میتواند با یک روشنگری به موقع و بهنگام و تشریح و تفسیر اخبار و وقایع، بازویی توانمند برای قوای دیگر باشد.
حال این رسانه را با این توانایی و ظرفیت در نظر بگیرید که چه اثرات انکارناپذیری در افکار و احوال مردم دارد. اگر این رسانه ابزاری برای پایش اخبار منفی و ناامید کننده شده باشد طبیعتا ابری از سیاهی،تاریکی، غم و اندوه در جان و روح مردم گسترده خواهد شد که حال خوب و امید را از مردم دریغ کرده و اجازه نخواهد داد نوری از امید و روشنایی به دل مردم بتابد و جان آنها را شاداب و با طراوات کند.
متاسفانه در این ایام نیز بازار انتشار اخبار منفی به اوج رسده است. چه در جهان پیرامون و چه در ایران اخبارهای جنگ، گرانی، فساد، تبعیض و … دائما اخبار منفی منتشر می شود و هرکسی در هرجایی زیر این رگبار مرگبار اخبار منفی قرار گرفته و تیرباران می شود.
اگر به دنبال چرایی فراوانی و گستردگی خبرها هستیم باید پاسخ داد که میل و ذائقه انسان ها به مرور در اختیار ذهنی می شود که دائما در ان محیط قرار دارد. بعبارت دیگر وقتی تمام ذهن ما درگیر اخبار است و این اخبارها هم اکثرا منفی هستند طبیعتا ذائیه ما هم به سمت اخبار منفی تمایل پیدا می کند.
اکنون ذائقه مردم به این سمت تمایل پیدا کرده و ناخودآگاه مردم چشم و گوششان در پی اخبار منفی است.
شرایط کنونی کشور هم فرصت و ظرفیت انتشار اخبار منفی را فراهم کرده و هر روز ده ها خبر منفی از مسائل مختلف کشور به جامعه مخابره میشود.
این ذائقه آنقدر تمایل به اخبار منفی پیدا کرده است که حتی افراد چهره و به اصطلاح سلبریتیها هم از این ظرفیت بهره برده و با بارورتر کردن ابرهای ناامیدی بر بارش غم به دل مردم می افزایند.
اکنون کافی است کمی به اطراف خود و اطرافیان خود نگاه بیاندازیم. مطمئنا می بینیم که اگر شخصی و یا دستگاهی خبری از یک اتفاق خوب و امیدبخش منتشر کند بی میلی به انتشار و انعکاس آن وجود دارد. اما انتشار یک خبر منفی مثل یک سرقت ساده و یک زورگیری که اتفاقی طبیعی در یک جامعه پویا و اجتماعی است به سرعت رخ داده و فیلم و کلیپهای زورگیری و حتی تصادفات به صدر اخبار رسانهها میرسد.
این مدل از زندگی و سبک آگاهی یافتن از اخبار جامعه یک نتیجه نگران کننده به همراه دارد و آن چیزی نیست جر افسردگی و ناامیدی. این فرآیند و سبک زندگی که از ابتدای صبح با اخبار بد و منفی مواجه میشویم نتیجه اش یک چیز است. افسردگی و ناامیدی به آینده و تبدیل شدن به یک جامعه مرده و غمگین. دود این سبک زندگی هم در وهله اول به چشمان خود ما میرود سپس خانواده و دوستان و آشنایان.
اطلاع از اخبار منفی و ناامیده کننده میزان هورمونهای استرس موجود در خون را افزایش میدهد و نهایتا این موضوع موجب ایجاد ترس، ناامنی، احساس بیهودگی، خشونت، مشکلات خواب، کابوس، ناامیدی، افسردگی، اضطراب، عدم تمرکز، بیحالی و بسیاری مشکلات فکری، حسی و جسمانی دیگر شده و جامعه را مسموم میکند.
لازم است نگاهی به علل و عوامل این سبک زندگی داشته باشیم و به نظر کارشناسان و روانشناسان این حوزه یکی از متهمین افزایش این اخبار مایوس کننده شبکههای اجتماعی است که نقش اول این داستان هستند. گسترش و افزایش چشمگیر ابزارهای ارتباطی و شبکههای اجتماعی باعث گردیده همه به دنبال افزایش دنبال کننده و افزایش اعضا باشند و چه روشی بهتر از انتشار اخبار و فیلمهای خشونت آمیز، ترسناک، هولناک و پر استرس.
در خصوص ضررها و اثرات مخرب اخبار منفی ساعت ها میشود سخنرانی کرده و هزاران صفحه یادداشت و مقاله آماده کرد. در این خصوص تاکنون تحقیقات گسترده ای در دنیا صورت گرفته است و محققان به این نتیجه رسیده اند که خبر منفی برای بدن اثرات سوء زیادی دارد. در باب اثرات و نقش اخبار منفی که نهایتا موجب بیماری روحی و جسمی افراد پیگیر این دست اخبار می شود گزارشات و محتواهای بسیاری در دسترس است و همه رسانهها هم به این امر واقف هستند اما اگر به اخبار رسانههای مرجع کشور نگاهی بیندازیم چیزی که بیش از همه به چشم میخورد اخبار ناامید کننده و یاس آفرین است که نمونه ساده آن افزایش سرسام آور قیمت ها، گرانی کالاها، قیمت دلار، وضعیت بغرنج خرید خانه و بی صاحبی وضعیت خودرو است.
البته منظور از عدم انتشار اخبار منفی عدم اطلاعرسانی نیست بلکه رسانه رسالت آگاهی دادن و اطلاع رسانی دارد اما نه اینکه به آن دامن زده و دائما به این دست اخبار بپردازد.
نباید از اصل خبر رسانی درست غافل بود. نباید فکر کرد که اطلاع داشتن از همه مسائل روز جامعه نشانه به روز بودن است. باید خبری را خواند که احساس خوشحالی را به انسان تزریق کند.
همچنین یک رسانه دلسوز و معتبر باید در کنار انتشار اخبار منفی از موفقیتهای دولت، جامعه و از آن مهمتر از مهربانیها و خوش اخلاقیهای مردمی هم دم بزند و دائما به فکر پمپاز اخبار خوب وامیدبخش باشد.
همه رسانه ها و اصحاب رسانه باید به این موضوع توجه کنند که انتشار اخبار منفی و ناامیدکننده تمام بدنه جامعه را فرا میگیرد و ذهن همه مردم را مشوش خواهد کرد و او مدیران و خبرنگاران و دست به قلمهای رسانه ای از این امر استثنا نخواهند شد و دیر یا زود این افسردگی عمومی گریبان خود آنها و خانواده آنها را هم خواهد گرفت.
راهکار فرار از خبرهای منفی چیست؟
راهکار فرار از محیط آلوده و مسموم اخبار منفی بک فرآیند سخت و پیچیده نیست. راهکار ساده است. اول اینکه پیگیر اخبار منفی نباشیم. دوم اینکه کمی صبور باشید تا به این روش عادت کنید. سوم اینکه به دنبال جایگزینی اخبار خوب و امیدرسان به جای اخبار منفی و ناامیدکننده باشید.
اگر ترک این اخبار منفی برایتان دشوار است یک پیشنهاد این است که کتابی که با این موضوع نوشته شده است را مطالعه کنید. کتاب اخبار را دنبال نکنید نوشته رولف دوبلی با ارائه تکنیکهایی کاربردی به شما کمک خواهد کرد تا روزگار خود را بهتر و با کیفیت بالاتری بگذرانید.
نویسنده در این کتاب به دنبال راهی برای رسیدن به زندگی شاد و آرام است. وی با بررسی این مهم به عوامل مخربی میپردازد که ما را از این مسیر دور میکند و مانعی برای رسیدن افراد به زندگی حقیقی هستند.
نویسنده دراین کتاب به اخبار و نقشی که در زندگی افراد میگذارد، پرداخته و شامل دلایلی برای عدم توجه به اخبار، تحقیقاتی در مورد تأثیر خواندن اخبار و نکاتی در مورد چگونگی از بین بردن این عادت است.
باید همه به این درک برسیم که اخبار بر روی زندگی و آرامش روانی افراد تاثیری شگرف دارد به طوری که میتواند زندگی آنها را مختل ساخته و از لحاظ روانی بر روی افراد تاثیری منفی بگذارد. در حال حاضر اعتیاد به دنبال کردن اخبار آن چنان فراگیر شده که رهایی از آن چندان کار آسانی نیست.
راهکار دیگر این است که به دنبال جایگزینی اخبار خوب و امیدبخش باشیم. اگرچه رسانههای تخصصی در این حوزه کم هستند اما رسانههایی همچون پایگاه خبری امیدرسان با محوریت انتشار اخبار خوب و امیدبخش پا به عرصه رسانه ای گذاشته که در این پایگاه خبری سعی بر این است که اخبار خوب و خوشحال کننده بیش از پیش مورد توجه و انتشار قرار گیرد.